Melkzuur (e-nummer E270) is een afbraakproduct van melkzuurgisting. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden bevat melkzuur in 9 van de 10 gevallen geen lactose. Het is vooral bij niet zuivelproducten gewonnen uit plantaardige suikeroplossingen.
Niettemin kan het een enkele keer voorkomen dat melkzuur is geproduceerd uit koemelk. In zo’n geval zal melk dan ook als allergeen staan aangegeven op het product. Staat enkel melkzuur en geen melk als allergeen bij de ingrediënten? Dan kun je het gerust eten.
Hoe maken producenten melkzuur?
Zoals al kort aangegeven ontstaat melkzuur uit gisting. Dit proces heet ook wel bacteriële fermentatie. Ofwel bepaalde bacteriën zorgen ervoor dat stoffen (suikers) worden omgezet in melkzuur. Voor commercieel gebruik wordt vaak gekozen voor melasse.
Melasse is een bijproduct dat vrijkomt bij de productie van kristalsuiker. Wanneer de melasse (een bijproduct van de productie van suiker) in aanraking komt met bepaalde bacteriën begint een proces dat melasse omzet in commercieel te gebruiken melkzuur.
De reden waarom melkzuur in producten zit
De reden waarom melkzuur in producten aanwezig is kan te maken hebben met drie functies van melkzuur. Zodoende kan melkzuur in de eerste plaats dienen als ingrediënt dat ervoor zorgt dat de kleur van een product behouden blijft.
In de tweede en laatste plaats kan melkzuur tevens dienen als ingrediënt dat de pH-waarde van een product verlaagd. Het voordeel van een lage pH-waarde is dat etenswaar minder snel bederft en dus langer houdbaar blijft.
Voorbeelden van melkzuur houdende producten
- Kaas.
- Kefir.
- Zuurkool.
- Karnemelk.
- Zure room.
- Zuurdesem.
- Soja drink of yoghurt.
Bevat melkzuur lactose?
Zoals al een beetje laten doorschemeren is melkzuur in 9 van de 10 gevallen lactosevrij. Enkel wanneer melk expliciet staat aangegeven als allergeen kun je het product beter links laten liggen met een lactose intolerantie.
In alle andere gevallen is melkzuur gemaakt op plantaardige basis en gerust te eten.